Luisteren

Luisteren, doen we dat eigenlijk wel goed genoeg? 
Luisteren, kan ik dat eigenlijk wel? 
Het valt mij op, nu zo met de verkiezingen in aantocht, dat er in de politiek volgens mij weinig echt naar elkaar geluisterd wordt.
Maar goed, de politiek daargelaten, wanneer we gewoon in ons eigen dagelijkse leven kijken, kunnen we een hele wereld ontdekken achter dit ene werkwoord.

Pas had ik het geluk in een mooie tuin te mogen luisteren naar de meditatieve muziek en zang van Ilse Oversier. Ik was helemaal ondergedompeld in het luisteren en er gebeurde wat. Mijn ogen werden vochtig en wat ik hoorde raakte me en ik herkende haar verhaal. Haar verhaal door muziek gedeeld verstond ik misschien juist wel velen malen beter dan wanneer het in woorden alleen was uitgelegd.

Maar die overgave en rust om echt te kunnen luisteren is er natuurlijk vaak niet.
Is het tegendeel niet waar, dat we soms letterlijk tot overmaat van ramp maar niet willen luisteren. Ook wanneer het over ons eigen lichaam gaat.
Ons lichaam kan schreeuwen wanneer we op een bepaalde plek (een school, een werkplek, bij een bepaald persoon) gewoon niet moeten zijn. Simpelweg omdat het niet goed voor ons is. Maar toch gaan we door. Want we hebben beredeneerd dat we met die baan ons geld moeten verdienen of we die opleiding toch niet voor niets hebben gedaan.

We luisteren niet maar we oordelen en beredeneren. Ook naar een ander persoon werkt dit vaak zo. Wanneer ik even uit mijn eigen ervaring met de kinderen put:
Wanneer ze ‘moeilijk’ doen. Dan wil ik graag een oplossing, “iedereen gaat toch gewoon naar school”, ‘ga lekker buiten spelen daar knap je van op’, ‘ik masseer je dan ga je daarna ontspannen slapen, geen gezeur’.
Maar luister ik wel echt, gewoon zonder een oplossing of meteen een preek af te leggen hoe ze dan moeten doen. Aiii,

Soms valt er even niets op te lossen of te beredeneren. Maar alleen te luisteren.

Probeer eens 5 minuten met je ogen dicht in stilte te luisteren naar je lichaam. Er zijn zonder verwachting. Luisteren naar iemands verhaal en kijken naar diegene zonder iets te moeten.
Luisteren wat er binnen jou leeft of je ergens ‘een stem’ hoort die je iets wil vertellen.

Ik wil dit maar eens wat meer gaan proberen.
Doe je mee?